Historia warszawskiej Pragi cz.2

W czasach zaborów tereny Pragi zaczęły pustoszeć, szlachta porzucała swoje majątki, które popadały w ruinę, a mieszczanie zamykali swoje interesy. Do rujnacji przyczyniły się także wznoszone fortyfikacje ziemne w latach 1807 – 1811 przez wojska Napoleona. W drugiej połowie XIX wieku Praga zaczęła powoli odzyskiwać swój utracony blask, przyczyniła się do tego budowa nowego mostu łączącego Pragę z Warszawą. Most Kierbedzia (od nazwiska konstruktora – Stanisława Kierbedzia), został zbudowany w latach 1859−1864, w czasie zaborów most nosił oficjalną nazwę mostu Aleksandryjskiego (od imienia cara – Aleksandra II). Kolejnym powodem odrodzenia Pragi było także otwarcie linii kolejowych: terespolskiej i petersburskiej. Most Kierbedzia, 1900 r. Prężny rozwój przedmieścia Warszawy doprowadził do włączenia tych terenów do granic miasta, w 1891 r. stolica powiększyła się o Nową Pragę, Kamionek i Szmulowiznę. Natomiast w roku 1916 do Warszawy przyłączono kolejne...